narodziny dziecka

Spotkania z położną: połóg.

Spotkania z położną: połóg.

Uff.  Wreszcie coraz głośniej w mediach o połogu. I to tak fachowym “okiem” położnej bądź fizjoterapeutki. Więcej mówi się w programach telewizyjnych, transmisjach internetowych, więcej pisze na blogach czy portalach internetowych na temat zdrowej ciąży.

Stąd w Licencji na Zdrowie nie może zabraknąć tematu połogu, tym razem w aspekcie inkontynencji moczu, czyli braku świadomej kontroli nad procesem mikcji.

Co młoda mama powinna praktykować w okresie połogu, tak aby zapobiegać pojawieniu się problemom z nietrzymaniem moczu?

  • unikać ciężkiej pracy fizycznej we wczesnym okresie połogu
  • właściwie, tzn. zdrowo się odżywiać
  • spożywać odpowiednią ilość płynów ( min. 2 l.)
  • ćwiczyć mięśnie dna miednicy oraz mięśnie brzucha (najlepiej po spotkaniu  z fizjoterapeutą specjalizującym się w pracy z kobietami w ciąży)
  • unikać pasów brzusznych oraz majtek ściągających powodujących osłabienie mięśni dna miednicy
  • po porodzie zakończonym nacięciem lub pęknięciem krocza należy:

– zadbać o regularność wypróżnień

– unikać napinania tkanek krocza do momentu zagojenia się rany

– zadbać o prawidłowe gojenie się rany krocza

– odpowiednio dbać o higienę ciała

– wietrzyć ranę krocza

– stosować odpowiednio dobrane produkty chłonne

  • jeżeli jest taka potrzeba wykonywać ćwiczenia mięśni dna miednicy z użyciem przyrządów do elektrostymulacji. Nie zaleca się wykonywania ćwiczeń z użyciem kulek waginalnych (kulek gejszy)
  • kontrolować rozejście mięśnia prostego brzucha
  • ćwiczyć mięśnie dna miednicy kilka razy dziennie, już od drugiej doby po porodzie, stopniowo zaczynając od najbardziej łagodnych. Zaleca się wykonywanie ćwiczeń w pozycji leżącej, z uniesionymi nogami, gdyż uzyskuje się wtedy lepsze ukrwienie i mniejsze obciążenie uciskiem trzewi
  • odpowiednio wcześnie uruchomić się po porodzie
  • zapewnić utrzymanie odpowiedniego nawilżenia dróg rodnych po porodzie, w okresie zmniejszonego nawilżenia pochwy oraz w trakcie stosunku płciowego
  • należy stosować odpowiednie produkty higieniczne oraz produkty chłonne z zachowaniem higieny mycia rąk
  • stosować preparaty odkażające oraz środki myjące o odpowiednim pH
  • zapobiegać zakażeniom układu moczowego
  • unikać gwałtownego spadku masy ciała po porodzie. Utrata masa ciała po porodzie powinna się odbywać w spokojnym tempie- średnio 200 g. / na tydzień do maksymalnie 1 kg w miesiącu. Wyjątkiem jest sytuacja nagłego spadku wagi tuz po porodzie w pierwszych 3-4 dobach
  • unikać zbyt intensywnych ćwiczeń
  • unikać zmęczenia
  • dbać o odpowiednią ilość snu
  • angażować członków rodziny do wypełniania obowiązków domowych
  • zapobiegać obniżeniu narządu rodnego oraz nawracającym stanom zapalnym pochwy
  • zapobiegać wypadaniu narządu rodnego prowadzącego do otarć pochwy, długotrwałego leczenia oraz zabiegów ginekologicznych w obrębie narządu rodnego
  • w wypadku pojawienia się nietrzymania moczu zaleca się natychmiastowe zastosowanie specjalistycznych produktów chłonnych dobieranych według indywidualnych potrzeb (wkłady urologiczne, majtki chłonne, pieluchy anatomiczne, pieluchomajtki)

Młode mamy – pamiętajcie, okres połogu jest bardzo ważnym czasem nie tylko dla Waszego nowo narodzonego  dziecka, ale również dla Was. Po 9 miesiącach ciąży i po porodzie Wasze ciało potrzebuje czasu, odpoczynku i troski, tak aby stopniowo wrócić do formy sprzed ciąży. Zawsze powtarzam kobietom po porodzie – same dla siebie jesteśmy najlepszymi przyjaciółkami – stąd z pełną odpowiedzialnością, szacunkiem oraz  czułością zatroszczmy się o swoje ciało i ducha podczas połogu. I nie dajmy się zwieść na manowce kolorowym obrazkom w mediach, jak należy wyglądać po 2-3 miesiącach po porodzie. Zawsze powtarzam: ciało kobiety po ciąży i porodzie potrzebuje nawet 9-12 miesięcy, by się w pełni zregenerować, nabrać sił i witalności.

Do dobrych i owocnych spotkań z położną i fizjoterapeutą uroginekologicznym w okresie połogu zachęcam 🙂 .

 

Z pozdrowieniami

Wasza

Magdalena Rusiecka-Serwatka

z Licencji na Zdrowie

 

Bibliografia:

Opara J., Socha T., Prajsner A. , Poświata A.: “Fizjoterapia w wysiłkowym nietrzymaniu moczu u kobiet. Cześć I. Aktualne rekomendacje dotyczące ćwiczeń według Kegla.” Fizjoterapia 2011, 19, 3, s. 41-49

Zydorek M. , Gawęda B. , Michlik A. , Olszewska J. , Czerwińska A. , Frankowicz-Gasiul  B. , Kamieńska J. : “Opieka nad położnicą i noworodkiem w środowisku domowym w okresie połogu”. Studia medyczne, 2009, 13, s. 59-67

Wierzbicka M. , Urban K. , Murawski M. , Wronecki K. : “Występowanie i czynniki ryzyka nietrzymania moczu u kobiet”. Fizjoterapia, 2009, 17, 1, 38-44

“Elektrostymulacja nerwowo-mięśniowa (EMS) jest bardzo skuteczna metodą leczenia nietrzymania moczu. Może być stosowana zarówno przez kobiety (dopochwowo), jak i przez mężczyzn (doodbytniczo). Zabieg polega na wprowadzeniu sondy elektrostymulatora i pobudzaniu mięśni do skurczów za pomocą zewnętrznych impulsów elektrycznych, co zmusza je do intensywnej pracy, której nie udałoby się uzyskać za pośrednictwem impulsu naturalnego wyzwalanego świadomością. Efekt działania elektrostymulacji może być stosunkowo szybki. Wyraźne wzmocnienie mięśni powinno nastąpić nawet po 2-3 tygodniach codziennych kilkunastominutowych aplikacji. Zależy to oczywiście od stopnia osłabienia mięśni oraz od charakteru schorzenia prowadzącego do nietrzymania moczu. Uwaga! Wśród spotykanych na rynku urządzeń do elektrostymulacji służących wzmocnieniu mięśni Kegla znajdują się zarówno urządzenia dedykowane do leczenia NTM, jak i uniwersalne”