nogi, kolana osób siedzacych nad wodą na murku

Okiem fizjoterapeutki…zdrowe łąkotki.

“Nie chcę chodzić z Tobą po parku
Nie chcę słuchać śpiewu kanarków
Nie pójdziemy razem do kina, chociaż świetna z Ciebie dziewczyna

Nie chcę listów miłosnych wysyłać
Nie chcę serca na drzewach wycinać
Nie zaproszę Cię do mnie na wino, chociaż jesteś świetną dziewczyną

Ale jedno czego chcę i Ty o tym dobrze wiesz
Chowasz tę cudowną rzecz, tę o której tylko śnie

Ref:
Chcę oglądać twoje nogi (nogi, nogi, nogi)
Chcę byś założyła mini (mini, mini, mini)
Ślimak dziś wystawił rogi (rogi)
A ty pokaż swoje nogi x4

Czarno – Czarni “Nogi”

Tak jak obiecałam dzisiaj tajemnicze i “magiczne” łąkotki w roli głównej…tym bardziej, że dookoła atakują w stacjach radiowych kolędami w klimacie śnieżnym i zimowym :). Zresztą nie tylko sezon narciarski przed nami, również Sylwester i zimowy roztańczony karnawał 😉 . Jednym słowem zdrowe nogi i zdrowe kolana to podstawa udanych zimowych wojaży i podbojów parkietu ;)…

Zaczynamy!!

Czym są łąkotki i do czego służą?

 

• łąkotki stawu kolanowego to dwie włóknisto-chrzęstne struktury, których zadaniem jest pogłębienie i wypełnienie powierzchni stawowej;
• charakteryzują się półksiężycowatym kształtem;
• w jednym stawie znajdują się dwie łąkotki: boczna oraz przyśrodkowa;
• obie łąkotki są silnie przytwierdzone (zrośnięte) do górnej powierzchni kości piszczelowej, częściowo są także zrośnięte z torebką stawową;
• łąkotki dzielą staw kolanowy na dwie części/piętra: górne, utworzone pomiędzy łąkotkami a kością udową – tu zachodzą ruchy zginania i prostowania kolana, oraz piętro dolne, w którym zachodzą ruchy rotacyjne podudzia.

Podstawowe funkcje łąkotek w stawie kolanowym to przede wszystkim:

 

• amortyzacja i zmniejszenie sił nacisku na powierzchnie kostne stawu kolanowego;
• poprawa zborności stawu;
• rozprowadzanie mazi stawowej;
• zmniejszenie tarcia powierzchni stawowych kolana;
• odżywianie chrząstek powierzchni stawowych;
• zapobieganie wpuklenia się błony maziowej do wewnątrz stawu;
• ograniczenie maksymalnego zgięcia oraz wyprostu kolana.

W sezonie zimowym nieraz słyszymy o częstych urazach stawu kolanowego, i jeśli nie jest to skręcenie kolana, i zerwanie więzadeł krzyżowych, to najczęściej mamy do czynienia z urazami właśnie łąkotek…

dziewczyna stojąca w jeansach na mostku nad wodą

Charakterystyka urazu łąkotek:

 

• obrażenia łąkotek stawu kolanowego występują najczęściej u młodych ludzi uprawiających sporty;
• u osób starszych, u których struktura łąkotek jest zazwyczaj osłabiona, do ich uszkodzenia może dojść nawet podczas codziennych czynności, na przykład podczas pogłębionego przysiadu;
• do typowych objawów oraz dolegliwości towarzyszących uszkodzeniu łąkotek należą: słyszalne i wyczuwalne chrupnięcie (trzask) w kolanie pojawiające się podczas urazu, równoczesny ostry i silny ból kolana, uczucie niestabilności (niepewności) kolana, bolesność ruchowa, niemożność pełnego wyprostu kolana, utykanie;
• po kilku godzinach od urazu kolano staje się cieplejsze, pojawia się obrzęk i krwiak wewnątrz stawu;
• uszkodzeniu łąkotek niestety często towarzyszy uszkodzenie więzadeł stawu kolanowego;
• istnieje bardzo wiele typów uszkodzeń łąkotek, najczęstszym jest jednak rozerwanie podłużne.

W momencie kiedy mamy już do czynienia z urazem łąkotek pozostaje nam przeprowadzić u lekarza ortopedy bądź fizjoterapeuty badanie kliniczne, które obejmuje:

 

• starannie zebrany wywiad,
• ortopedyczne badanie kliniczne obejmujące specyficzne testy łąkotkowe, m.in.: dystrakcyjno-kompresyjny test Apley’a, test Payra oraz test “kaczego chodu”,
• badania dodatkowe, np. USG stawu kolanowego, rezonans magnetyczny, artroskopia stawu dzięki specjalistycznym sprzętom optycznym.

Kolejnym po diagnostyce etapem leczenia uszkodzonych łąkotek jest wybór przez prowadzącego lekarza ortopedę odpowiedniej metody leczenia.
Wyróżniamy dwa sposoby leczenia:

1. zachowawcze, czyli nieoperacyjne, stosowane w sytuacji, gdy istnieje możliwość wygojenia się łąkotki,
2. leczenie operacyjne (większość urazów łąkotki wyklucza możliwość jej naturalnego wygojenia się, stąd konieczność operacji) .

Wybór metody leczenia chirurgicznego uszkodzonych łąkotek uzależniony jest od wielu czynników, m.in.:

 

• typu i lokalizacji uszkodzenia,
• rozmiaru (stopnia) urazu,
• dodatkowych uszkodzeń,
• stabilności stawu,
• czynników indywidualnych pacjenta: wiek, poziom aktywności fizycznej, objawy kliniczne i inne.

Do najczęściej wykonywanych zabiegów w przypadku operacji łąkotek należą:

 

• usunięcie łąkotki – tzw. resekcja łąkotki,
• zeszycie (naprawa) łąkotki,
• zabiegi odtwórcze (protezy łąkotki, przeszczepy itp.).

I proszę, znowu z prostego wydawałoby się wpisu powstał trochę dłuższy i metodyczny. Hm, no niestety tak to już jest: wydawałoby się prosta i mała łąkotka, jednak w bardzo złożonym anatomicznie i biomechanicznie stawie kolanowym, ma też ta łąkotka wiele doniosłych zadań do spełnienia, i jest po prostu niezastąpiona. Jak ja to lubię mówić: wszystko jest dobrze jak jest dobrze…potem wystarczy wydawałby się banalny uraz banalnej łąkotki… a jednak diagnostyka i leczenie skomplikowane. Następnym razem ćwiczenia przy rehabilitacji po operacji kolana, dieta wspomagające zdrowe kolana, i co nieco na temat modnych ostatnio zastrzyków dostawowych….

Z pozdrowieniami :)….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *