Wieczny Życia Krąg, co prowadzi nas,
przez rozpaczy mrok, w nadziei blask.
Aby dojść do tych dróg, własnych i pisanych,
w ten wspaniały, Wieczny Życia Krąg.Wieczny Życia Krąg, co prowadzi nas,
przez rozpaczy mrok, w nadziei blask.
Aby dojść do tych dróg, własnych i pisanych,
w ten wspaniały, Wieczny Życia Krąg.
Elton John “Król lew” “Krąg życia”
Wszyscy rodzice wyglądają z niecierpliwością i utęsknieniem dnia, kiedy ich dziecko pierwszy raz świadomie się uśmiechnie, przewróci z plecków na brzuszek, pierwszy raz samodzielnie usiądzie:) …
Wiele mitów i rodzicielskich oczekiwań narosło wokół siedzenie dziecka w wieku niemowlęcym. I powszechnie panuje przekonanie, że dziecko zdrowo rozwijające się motorycznie powinno pewnie i stabilnie siedzieć już w wieku 5 a najpóźniej 7 miesięcy…
A jak jest naprawdę?….
- dziecko leżące na plecach często samo podciąga się do góry chwytając wyciągnięte dłonie rodziców. W związku z tym rodzicom wydaje się, że chce już usiąść, jednak podciąganie się do siadu jest normalną reakcją kończyn górnych, i to szczególnie rozwijającą się właśnie w 5 – 6 miesiącu życia. W tym wieku dziecko przyciąga do siebie wszystko – także swoje stopy 🙂 ;
- wielu rodziców ulega temu nieporozumieniu i sadza swoje dziecko w okresie, kiedy nie potrafi ono jeszcze usiąść ani siedzieć prosto;
- w tym czasie mięśnie brzucha i grzbietu nie są jeszcze odpowiednio wykształcone i dziecko się przewraca;
- to przedwczesne sadzanie dziecka jest niebezpieczne, ponieważ kręgosłup nie jest jeszcze wsparty dostatecznie silnymi mięśniami i słabo się “trzyma”, co sprzyja wadom kręgosłupa (m.in. tzw. garbienie się w siadzie);
- w pozycji siedzącej mięśnie pracują zdecydowanie mniej niż w aktywnym leżeniu na brzuszku czy plecach;
- ciężar ciała wspiera się – nie jak w leżeniu tyłem – na karku i barkach, lecz jest spychany na odcinek lędźwiowy;
- dzieci sadzane zbyt wcześnie z reguły nie lubią leżeć na brzuszku; wiele z nich przemieszcza się w późniejszym wieku do przodu sunąc na pośladkach, z pominięciem etapu raczkowania;
- statyczna pozycja siedząca jest również niezgodna z ogromną potrzebą ruchu niemowląt;
- dzieci często sadzane rozleniwiają się ruchowo, co może (ale oczywiście nie musi) skutkować zaburzeniami rozwoju motorycznego;
Warto podkreślić:
Dziecko w wieku 5 – 6 miesięcy ma ogromną POTRZEBĘ RUCHU!!…W związku z tym częste jego sadzanie, a tym bardziej UNIERUCHOMIENIE na dłuższy okres czasu w leżaczku, uniemożliwia jej zaspakajanie: dziecko nie może się obracać na boki ani z pleców na brzuch. Na tym etapie rozwoju istnieje również zagrożenie dla kręgosłupa i możliwość deficytu motoryki bioder i nóg.
W związku z tym zachowajmy jak zawsze zdrowy umiar i rozsądek 🙂 … Mądrze wspierajmy nasze dzieci w rozwoju motorycznym. Pozwólmy im się swobodnie ruszać i ćwiczyć na podłodze/ macie/ kocyku. Warto uzbroić się w cierpliwość i faktycznie ucieszyć samodzielnym siedzeniem dziecka (najczęściej w 9-10 miesiącu życia, i to bezpośrednio z pozycji klęku podpartego i swobodnego raczkowania…) Powodzenia 🙂 .
I zapraszam jeszcze na wspaniałą piosenkę z “Króla lwa”…. o magicznym kręgu życia,a ja dodałabym od siebie: i rozwoju zapisanym w genach … 🙂
BIBLIOGRAFIA:
1.Theodor Hellbrügge, J.Hermann von Wimpffen „Pierwsze 365 dni życia dziecka. Rozwój niemowlęcia”
2. Theodor Hellbrügge, Fritz Lajosi, Dora Menara, Thomas Rautenstrauch „Monachijska Funkcjonalna Diagnostyka Rozwojowa. Pierwszy rok życia.”