Okiem fizjoterapeutki: terapia manualna dzieci.

“Po cichu
po wielkiemu cichu
idu sobie i idu i idu
i patrzu i widzu…”

Grzegorz Turnau “Cichosza”

 

Długi sierpniowy weekend z terapią manualną dzieci.

Różne są pomysły na świętowanie długiego sierpniowego weekendu. Można go spędzić w gronie najbliższych, można na “zielonej trawce” na kocyku, można też na wyjazdach z przyjaciółmi w górkach czy na falkach. Ale można też w Krakowie, niekoniecznie na Wawelu, nad Wisłą czy pod Smoczą Jamą…ale całkiem naukowo … 🙂 . W dniach 12-15 sierpnia w Krakowie odbył się pierwszy w Polsce kurs terapii manulanej dzieci. W siedzibie centrum szkoleniowego RehaPlus na ul. Tuchowskiej 6a gościliśmy Petrę Hasselhoff – Styhler- terapeutkę metody Bobath i metody Crafta oraz Petrę Kruse-Bothe –  terapeutkę metody Vojta oraz instruktorkę terapii manualnej dzieci.

Zapytacie, jak było?… Naukowo, ambitnie, pracowicie, intensywnie… ale też bardzo przyjaźnie, “ciepło” i sympatycznie. Przyjechaliśmy z całej Polski, z różnych ośrodków rehabilitacyjnych, z różnym stażem i doświadczeniem zawodowym… Wszyscy na co dzień pracujemy z dziećmi z różnymi schorzeniami, i w różnym wieku… stąd spotkaliśmy się żądni wiedzy, poszukujący odpowiedzi na trudne zawodowe pytania, gotowi na nowe wyzwania i doświadczenia.

Kursy są swojego rodzaju biegiem na długi dystans, z pełnym przygotowaniem formy, rozgrzewką, strojem sportowym i ekwipunkiem 😉 . Serio 🙂 . I faktycznie po rozgrzewce i rozgrzaniu intelektu – przypomnieniu anatomii- przystępuje się do prawdziwej, rzetelnej i głębokiej nauki samej techniki.

Terapia manualna: w jakich przypadkach i dla kogo?

Dobra wiadomość jest taka, że terapia manualna jest kolejnym narzędziem pracy/ techniką do wykorzystania do pracy z pacjentem dorosłym, ale też i z dzieckiem, i to tym kilkumiesięcznym, kilkuletnim, jak i w wieku dorastania. Jest odpowiedzią na schorzenia/dysfunkcje w obrębie: stawów, mięśni oraz nerwów. Terapię manualną często nazywamy “leczeniem za pomocą rąk”, a wykorzystujemy ją do badania oraz leczenia odwracalnych zaburzeń aparatu ruchu.

W jakich dysfunkcjach terapia manualna może okazać się pomocna u naszego dziecka?

1. w stopie płaskiej i płasko – koślawej;
2. w stopie szpotawej, końsko – szpotawej oraz sierpowatej;
3. w zwichnięciu rzepki ( Patellaluxation) oraz w zespole bólu rzepkowo-udowego ( chondropatia rzepki);
4. w dysfunkcjach stawu biodrowego: działanie przeciwbólowe, zwiększenie zakresu ruchomości; mobilizacja rotacji zewnętrznej oraz wewnętrznej;
5. zaburzeniach prawidłowego rozwoju u niemowląt w wyniku dysfunkcji w obrębie stawu krzyżowo-biodrowego, np.: brakujący podpór na jednym łokciu, opóźnione obracanie z leżenia na plecach do leżenia na brzuchu, opóźnione raczkowanie, opóźnione stanie jednonóż;
6. asymetriach i skoliozach niemowląt;
7. zaburzeniach oraz dysfunkcjach w stawach głowy, m. in.: bóle głowy, wczesne skoliozy, problemy z postawą, zaburzenia małej i dużej motoryki – dzieci niezręczne ( z dyspraksją), dzieci z problemem z równowagą; dzieci z senso-motorycznymi zaburzeniami koordynacji;
8. w dysfunkcjach odcinka piersiowego kręgosłupa, m.in.: zwłóknienie torbielowate, astma oskrzelowa (jako uzupełnienie terapii), skoliozy; u niemowląt: asymetrie, zaburzenia pionizacji, niedobór podporu, zaburzenia w przechodzeniu z leżenia na plecach do leżenia na brzuchu; dzieci płaczące;
9. w jednostkach chorobowych górnego odcinka szyjnego u niemowląt i dzieci: skośnogłowie, skoliozy i asymetrie niemowlęce, mięśniowy kręcz szyi, nabyty kręcz szyi.

Na co warto zwrócić uwagę podczas wizyty u terapeuty pracującego terapią manualną?

• wizyta rozpoczyna się od dokładnego WYWIADU :  o  zdarzenia przyczynowe, uraz, czas trwania i rodzaj dolegliwości, diagnozy, dotychczasowe terapie, leki;
• po wywiadzie następuje dokładne oglądanie pacjenta;
• następnie pacjent wykonuje ruchy aktywne, a terapeuta sprawdza ruchy pasywne;
• terapeuta sprawdza czucie końcowe;
• terapeuta przeprowadza badanie palpacyjne oraz test gry stawowej (“joint play”)
• po ustaleniu przyczyny dysfunkcji w aparacie ruchu: problem w stawie bądź w w mięśniu  terapeuta przystępuje do terapii właściwej;
• na końcu terapeuta stosuje ruch aktywny, który angażuje pacjenta w wykonanie ćwiczeń utrwalających uzyskany podczas terapii zakres ruchu w stawie i wzmacniających siłę leczonego mięśnia.

Gdybyście mnie zapytali, czy warto skorzystać z terapii manualnej dzieci, odpowiem z pełnym przekonaniem, że na pewno. Szczególnie w momencie, kiedy długo szukamy przyczyny niemożności raczkowania niemowlęcia, niechęci do leżenia na brzuszku, bawienia się zabawkami tylko jedną rączką, braku wstawania jednonóż….

Szukajmy, a znajdziemy, w dobrych i sprawdzonych miejscach 🙂 u dobrych, zaufanych terapeutów…

Na szkoleniu nie było nas wiele, jednak byliśmy tam my – fizjoterapeuci z Wrocławia, Krakowa, Lublina i Nowego Sącza :); byli też terapeuci od integracji sensorycznej i terapii cranio-sacralnej (czaszkowo- krzyżowej) … To dobra wiadomość, jesteśmy, by lepiej i świadomiej pomagać dzieciom i ich rodzicom….

z pozdrowieniami,

Wasza m

p.s. 1. szczególne podziękowania dla naszych Pań instruktorek: Petry Hasselhoff – Styhler i Petry Kruse-Bothe – za cierpliwość, wspólne poszukiwanie odpowiedzi, wskazówki i dzielenie się wiedzą 🙂 .

p.s. 2. podziękowania dla Wyjątkowej Tłumaczki – Agnieszki Wierciak – za ciepło, spokój i pogodę ducha, wiedzę, i oczywiście PERFEKCYJNE TŁUMACZENIE :*) .

p.s. 3. podziękowania i pozdrowienia dla całej grupy, która zamiast wczasować się na kocykach wytrwale się uczyła i szukała wszystkich kości i kosteczek, mięśni i przyczepów, ślizgów, trakcji i toczenia :); Dorota, Paweł, Grześ – dziękuję 🙂 ….

m

i jeszcze Grzegorz Turnau… z utworem “Cichosza”… całkiem jak na kursie 😉 .