…Byłem u Ciebie w te dni, Fryderyku! Którego ręka – dla swojej białości Alabastrowej… i wzięcia, i szyku, I chwiejnych dotknięć – jak strusiowe pióro – Mięszała mi się w oczach z klawiaturą Z słoniowej kości… I byłeś jako owa postać – którą Z marmurów łona, Niżli je kuto, Odejmą dłuto – Geniuszu… wiecznego Pigmaliona!… …